آقای هادی پردل،
دوره ۲، شماره ۷۱ - ( ۹-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی آموزش مهارت خود کنترلی مبتنی بر مدرسه بر سرسختی و خودکار آمدی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول انجام شد.روش: این پژوهش از نوع مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر قم بود که ۳۰ نفر از دانش آموزان یکی از مدارس ناحیه یک شهر قم با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه ۱۵نفری به صورت کاملا تصادفی دسته بندی شدند. دانش آموزان گروه آزمایش در ۸ جلسه ۸۰ دقیقه ای برنامه آموزش خود کنترلی مبتنی بر مدرسه شرکت کردند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. قبل و بعد از اجرای مداخله و در مرحله پیگیری، هر دو گروه با استفاده از مقیاس سرسختی روانشناختی لانگ و گولت (۲۰۰۳) و مقیاس خودکار آمدی کودک و نوجوان ((SEQ-C مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss-۲۲ و از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارت خود کنترلی مبتنی بر مدرسه تاثیر معناداری بر افزایش سرسختی روانشناختی و خود کار آمدی دانش آموزان دارد (۰۱/۰ P<). .نتیجه گیری: یافتههای پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که آموزش مهارت خود کنترلی مبتنی بر مدرسه می تواند به عنوان مداخله ای موثر در افزایش سرسختی روانشناختی و خود کار آمدی در دانشآموزان باشد