|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
۱ نتیجه برای داودی
حمیده رشادت جو، محمد حسین داودی، روح انگیز پروهان،
دوره ۲، شماره ۶۴ - ( ۱۰-۱۳۹۹ )
چکیده
رضایت اعضای هیات علمی بعدی مهم در آموزش الکترونیکی می باشد (آلن و سیمن۲۰۱۳ ) .اساتید آموزش الکترونیکی مهمترین نقش کلیدی و حساس را بعهده دارند، بنابراین برای سرمایه گذاری عوامل تاثیر گذار بر عملکرد اساتید در سیستم آموزش الکترونیکی نیازی ظاهر شده است. رضایت یکی از عواملی است که بر استفاده سیستم و در نهایت مستقیما بر عملکرد استاد تاثیر گذار است[۲] ( پنا ، دومینیگا ۲۰۰۹ ).
از آنجا که دانشگاهها مهمترین مراکز فعالیت های آموزشی و پژوهشی در هر کشوری هستند و در این راستا اعضای هیات عملی دانشگاهها از مهمترین مولفه های آموزش و از اساسی ترین عناصر توسعه و پیشرفت در هر کشور ی به شمار می آیند ، اعضای هیات علمی رشته های مختلف دانشگاهی در هر کشور ، هر چه بیشتر بتوانند خدمات خود را با کیفیت بهتری ارائه دهند ، توسعه و پیشرفت آن کشور شتاب بیشتری خواهد گرفت (مزینانی ، علی ۱۳۸۰ ).چنان که این اعضا رضایت و انگیزه کافی برای فعالیت و پیشرفت علمی نداشته باشند ، استقلال علمی و اقتصادی دچار مشکل می شود (فتاحی ، رحمت اله ۱۳۸۳) ، لذا بسیاری از تلاش های تحقیق برای شناسایی مولفه های مهم پذیرش تکنولوژی یادگیری توسط هیات علمی و آنچه که موجب ایجاد انگیزه مدرسان و رضایت در آموزش آنلاین می شود می باشد ( پاندا و میرشا ۲۰۰۷).
بنا براین ، هدف این پژوهش ، ارائه مدلی برای ارتقاء رضایت اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مجازی می باشد جامعه آماری این پژوهش ۶۰۰ نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مجازی ( رسمی ، پیمانی ، تمام وقت ، نیمه وقت ) بود که از میان آنان ، ۲۳۴ نفر بعنوان نمونه آماری پژوهش ، انتخاب شدند و برای گرد آوری داده های مورد نیاز ، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید نتایج حاصل از پژوهش مدل ارتقاء رضایت هیأت علمی با ۱۹ عامل مشخص گردید : این عوامل ۱۹ گانه عبارتند از: انگیزش، امکاناتسامانهمدیریتیادگیری، انعطافپذیری، زیرساختارتباطی، امکاناتسختافزاری، سامانه تولید ومدیریت محتوا، کیفیت خدمات، پشتیبانی فنی، دستیابی به منابع، قابلیت رسانه، سطح تعامل، اندازه کلاس، کنترل بازخورد، مهارت های فنی، پداگوژیومهارت های تدریس، ، فرهنگسازی، اعتمادوقابلیت شبکه های اجتماعی. همچنین این ۱۹ عامل به گروه طبقه بندی گردید که عبارتند از: ۱- زیرساخت و پداگوژی ۲- ویژگی های هیأت علمی ۳- پشتیبانی و نظارت ۴- سطوح تعامل و ارتباطات ۵- منابع و محتوا
|
|
